Boekenweek 2022 Leesclub

Boekenweek 2022 Leesclub

Leesclub De Snor

OPGERICHT in 2011 AANTAL LEDEN acht mannen LEEFTIJD tussen 64 en 73 STANDPLAATS Roosendaal en Breda SAMENKOMST eens in de 5 à 6 weken HUISREGEL ze gaan pas ná de boekbespreking aan de wijn

En hup, het boek verdwijnt in de papierbak

Een leesclub: dat is toch vooral een vrouwendingetje. Ed, Erik en Pierre – respectievelijk gepensioneerd drukker, coach bij het UWV en docent Nederlands – raakten hierover elf jaar geleden in gesprek op een verjaardag. En besloten even later met vijf bevriende mannelijke leesfanaten leesclub De Snor op te richten.

Grappend werd verplicht gesteld dat nieuwe leden óók besnord moesten zijn, net als Ed, Erik en Pierre. In de praktijk hanteren ze een losser gezichtsbegroeiingsbeleid. Arie – die ook is voorzien van een baard, en daaraan zijn bijnaam Barie dankt – mag ook aanschuiven.

Eens in de vijf à zes weken komen ze bij elkaar. Een huisregel bij De Snor is dat er tijdens de boekbespreking enkel koffie en thee wordt geschonken. Pas daarna is het tijd voor een goed glas rode wijn en Franse kazen. O, en een plakje Spaanse worst voor Ed, want die lust geen kaas. Wat iedereen gemeen heeft, is de bourgondische levensinstelling. Tijdens de nazit wil het weleens lang onrustig blijven in het Roosendaalse.

Wat betreft de boeken: dat gaat alle kanten op. Het geluk van Limburg van Marcia Luyten leende zich goed voor het ophalen van jeugdherinneringen. De tuinen van Buitenzorg van Jan Brokken maakte pittige discussies los. Erik met zijn Indische roots las dat vanuit een ander perspectief dan Pierre, wiens schoonvader heeft moeten vechten tijdens de politionele acties.

De toon van de discussies blijft altijd respectvol en belangstellend. Ze zijn echte vrienden geworden. Leesvrienden die veel met elkaar hebben meegemaakt. Zoals die ene avond in de zomer van 2013. Ze zaten in de tuin en bespraken Het verslag van Brodeck van Philippe Claudel. Wáárdeloos boek, oordeelde oud Snor-lid Frans. Hij tilde prompt het deksel van de papiercontainer en gooide met een sierlijke boog – hup! – het boek in de vuilnisbak. Een legendarisch leesclubmoment. Als een boek niet in de smaak valt, zeggen ze sindsdien: ‘Zal ik de containerklep alvast voor je opendoen?’